Zo stopte ik na jaren met het tellen van calorieën

Dag in en dag uit deed ik het: mijn calorieën tellen. Het beïnvloede mijn leven in hoge maten. Ik had ook niet verwacht dat ik ooit nog zonder mijn tracker zou leven. Toch is dit me gelukt en vandaag vertel ik je graag hoe ik ooit ben begonnen met het tellen van calorieën, hoe ik uiteindelijk ben gestopt en wat deze verandering mij heeft gegeven.

Hoe ik begon met tellen

Je zult vast denken dat ik van de één op de andere dag het idee in mijn hoofd kreeg om mijn calorie inname bij te houden, maar dit is niet het geval. Deze ‘slechte eigenschap’ ontwikkelde zich een aantal jaren geleden aan het begin van mijn eetstoornis. Hoe dieper ik in mijn eetstoornis kwam te zitten, hoe verder ik ging met het tellen van mijn calorieën. Wat begon uit interesse naar de voedingswaarde van bepaalde producten en de hoeveelheden daarvan aan de hand van de porties die ik at, eindigde in het jarenlange tellen van calorieën. Eerst begon ik met het tellen van mijn ontbijt, vervolgens kwamen daar de lunch en tussendoortjes bij en als laatst wist ik om 10:00 al precies wat ik de rest van de dag zou (mogen) eten.

Geen app

Het bijhouden van de calorieën die ik gedurende een dag binnenkreeg, gebeurde allemaal in mijn hoofd. Ik gebruikte geen speciale apps om mijn inname bij te houden. Na zo’n drie jaar had ik niet alleen een hele encyclopedie in mijn hoofd op gebouwd, het kostte me ook veel energie. Vaak telde ik mijn calorieën tijdens mijn wandelingen met de hond. Zo wist ik hoeveel ik tot dat moment van de dag al had genuttigd en hoe groot het rondje die ik op dat moment liep, moest worden. Een wandeling die normaal voor ontspanning moest zorgen, zorgde juist voor spanning. Het tellen maakte me moe, maar ik geloofde erin dat het de enige manier was om op (ongezond) gewicht te blijven en misschien zelfs nog af te vallen. Bovendien is het onmenselijk om de voedingswaarde van alle producten uit de supermarkt in je hoofd op te slaan, het maakte me moe.

Hello Fitbit

De spanning en vermoeidheid die het tellen met zich meenam werd deels van me weggenomen toen ik mijn Fitbit aanschafte. Hoewel ik het apparaatje niet eens hiervoor kocht en puur bedoeld was om inzicht te geven in mijn trainingen, werd het tellen van mijn calorie inname hierdoor een nog grotere obsessie. De Fitbit app had namelijk een erg makkelijke functie om je voeding te tracken. Voor ik het wist had ik de producten die ik dagelijkse gebruikte ingevoerd en kon ik helemaal van start. Tijdens het ontbijt zette ik mijn maaltijden voor de dag al in de app, zodat ik er niet meer naar om hoefde te kijken. Zo kon ik goed zien of ik ‘s avonds hagelslag in mijn toetje mocht doen, mijzelf kon verwennen met een koffie op school of wat ik als avondsnack zou gaan nemen. Al snel stond de encyclopedie van mijn hoofd op mijn telefoon en bleef deze zich uitbreiden. Zelfs de Spaanse producten die ik in Tenerife at stonden in de app.

Dit moet anders

Het duurde niet lang na mijn terugkomst uit Tenerife voor ik het besef kreeg dat ik zo niet langer door kon gaan. Dit kwam mede door de corona situatie. Ik had het erg lastig in het begin en zoals ik in een eerdere blog over de quarantaine periode met een eetstoornis al vertelde, ging al mijn energie uit naar het plannen van mijn maaltijden en het krijgen van beweging. Hoewel ik het ergens prettig vond dat ik niet meer buiten de deur kon eten, wist ik ook erg goed dat hierdoor mijn uitdagingen wegvielen. Ondanks dit, kreeg ik wel andere inzichten door de corona periode.

Meer vertrouwen in mijn lichaam

Deze onzekere periode heeft mij namelijk laten in zien dat het helemaal niet nodig is om mijn calorie inname bij te houden en dat ik meer vertrouwen in mijn lichaam moet hebben. Je kunt en hoeft niet altijd over alles controle te hebben. Er waren soms dagen dat ik zes uur achter elkaar achter mijn bureau zat voor school en vervolgens ‘s avonds niet kon sporten door andere plannen. Hoewel ik eerder dacht dan mijn hele week dan verpest was, zag ik nu in dat er helemaal niks aan mijn lichaam veranderde. Ik merkte dat ik kon tellen en plannen wat ik wilde, maar mijn lichaam gaf zelf aan wanneer het iets nodig had en was ook prima in staat om zichzelf in balans te houden. Rond eind april begon ik hier meer overna te denken: zou het dan écht tijd zijn om die app eens los te laten en het aan mijn lichaam over te laten, om te vertrouwen op mijn lichaam?

Maar hoe?

‘Ja Nannique, die tijd is aangebroken’, zei ik tegen mezelf. Maar hoe moest ik dit gaan aanpakken? Van de één op de andere dag? Nee, dat kon ik niet. Ik dacht terug aan de manier waarop ik was begonnen met tellen: opbouwend en in stappen. Kon ik niet gewoon hetzelfde doen om te stoppen met tellen, maar dan afbouwend? Ik vond het het proberen waard en besloot een week lang na mijn avondeten niks meer te tellen. Ik vroeg mijzelf in de avond af waar ik zin in had en nam dat. Zo dronk ik ook opeens weer koffie in plaats van thee. Omdat ik merkte dat ik dit prettig vond, besloot ik een stap verder te gaan en ook mijn avondeten niet meer te tracken. Ik wist inmiddels echt wel wat ik moest opscheppen om mijzelf te verzadigen. En zo bouwde ik langzaam af tot de lunch.

Niet meer tellen

Uiteindelijk lag ik op een dag in mijn bed en wist ik zeker dat ik iets vergeten was die dag, maar wat? Het invoeren van mijn ontbijt! Op het moment dat ik mijn telefoon wilde pakken om dit alsnog te doen, bedacht ik mezelf. Wat had het eigenlijk nog voor een zin om mijn ontbijt van die dag in te voeren als ik over acht uur het ontbijt van de nieuwe dag zou nuttigen? Ik ging nadenken en mijn gevoel van de afgelopen weken waarin ik meer op gevoel at, analyseren. Ik had niet alleen meer rust, ik maakte ook andere keuzes en ik voelde me vrijer. Bovendien at ik eerder waar ik zin in had, waar mijn lichaam om vroeg en genoot meer. Ook zag ik keer op keer in dat mijn lichaam kleine veranderingen in mijn gewicht volledig zelf op kon lossen. Dit was het, na zes jaar tellen was het tijd om los te laten. Tijd om mijn dag niet meer te laten beïnvloeden door cijfers, maar juist nog meer uit mijn voeding te halen.

Helpt tellen en tracken echt?

Omdat ik weet dat er veel mensen zijn die hun calorie inname bijhouden, wil ik graag even aandacht schenken aan het feit of dit helpt of niet. Ja, calorieën tellen kan helpen bij afvallen. Dit, omdat je simpelweg zicht hebt op hetgeen wat je in je lichaam stopt en hierdoor onder je behoefte kunt gaan zitten om wat kilo’s te verliezen. Maar, als je denkt dat het tracken van je voeding je helpt bij een gezonder dieet, heb je het mis. Een avocado kan misschien meer calorieën hebben dan een kroket, maar geeft die kroket jou dezelfde voedingsstoffen als de avocado? Nee. Laat je niet misleiden door de hoeveelheid calorieën die in een product zitten, maar focus op de positieve werking die bepaalde voedingsmiddelen hebben. Vezels kunnen misschien meer calorieën met zich meebrengen, maar de vezels uit je havermout houden je langer vol dan een beschuitje.

Mijn tip

Herken jij je in mijn verhaal en vind je dat het na een aantal jaren tijd is om die ‘handige’ app aan de kant te schuiven om je vervolgens te focussen op de werking van producten op je lichaam? Doe dit dan niet in één dag. Bouw af met het tellen van je calorieën en ontdek eerst welke producten jou nou écht gelukkig maken en een verzadigd gevoel geven. Zie het niet als een uitdaging, maar zie het als een ervaring. Ontbijt je bijvoorbeeld altijd met magere yoghurt? Ontbijt dan eens met kwark en bepaal vervolgens wat jou het fijnste gevoel geeft, ongeacht de hoeveelheid calorieën die beide producten bevatten. Ga telkens een stukje verder en dan zal voor jou ook de dag komen dat je je realiseert dat die app nergens goed voor is.

Hoewel ik het spannend vond om deze blog met jullie te delen en zo open te zijn over mijn verhaal, hoop ik dat jullie er motivatie en inspiratie uit kunnen halen. Het tellen van mijn calorie inname heeft mij jarenlang beïnvloed en hoewel ik er nog niet zo lang mee gestopt ben, voelt het al als een hele verlichting. Het is lastig te omschrijven wat voor een rust het geeft. Het tracken van je voeding kan voor bepaalde doeleinden handig zijn, maar weet dat het altijd beter is om te focussen op de inhoud en de werking van je voeding. Verwacht overigens ook niet dat je van de één op de andere dag kunt stoppen met deze gewoonte, maar bouw het af en leer te luisteren naar je lichaam.

Track jij je voeding en wil je hier graag mee stoppen? Weet dan dat je mij altijd een berichtje/mail kunt sturen om vragen te stellen of om je verhaal kwijt te kunnen.

Liefs!