Waarom ik voor een eetpatroon zonder labels kies

Koolhydraatarm, gluten-vrij, vegetarisch of plantaardig, we kunnen de laatste jaren flink wat namen aan ons dieet plakken. Dit kan natuurlijk handig zijn in sommige gevallen, maar in andere situaties kunnen deze ‘labels’ je ook belemmeren. Omdat ik dagelijks opmerkingen krijg als: ‘maar je bent toch vegetarisch?’ of ‘kun je dit wel eten?’, besloot ik op Anti-dieet dag (6 mei) uit te leggen waarom ik bewust voor een eetpatroon zonder labels kies.

Disclaimer

In deze blog vertel ik je waarom ik ervoor kies om geen namen aan mijn eetpatroon te geven. Ik mag van geluk spreken dat dit voor mij niet nodig is en dat ik leef zonder een allergie, intolerantie, ziekte etc. Mocht jij hier wel mee te maken hebben, dan is het volkomen normaal en juist goed dat je jouw dieetvorm een naam geeft. Dit kan namelijk voor duidelijkheid zorgen bij mensen in jouw omgeving, maar ook bij etentjes buiten de deur.

Veel verschillende eetpatronen

Zoals ik net al zei, horen we tegenwoordig veel verschillende eetpatronen. Vegetarisch, veganistisch, glutenvrij, lactosevrij en koolhydraat-arm zijn zo’n beetje de bekendste op dit moment. Maar je hebt ook een suikervrij, RAW en macrobiologisch eetpatroon. Of paleo, ayurveda en nog veel meer. Van sommigen van deze patronen heb je vast eens gehoord, je kent iemand die één van deze patronen hanteert of je eet zelf volgens één of meerdere van bovenstaande eetpatronen. Van andere heb je daarentegen nooit gehoord (geloof me, ik ook niet) en kun je je niet voorstellen wat daarbij wel en niet gegeten ‘mag’ worden.

Handig of niet?

Wanneer je een eetpatroon hebt gevonden die bij je past en deze volledig hanteert of wanneer je je om bepaalde redenen aan een eetpatroon moet houden, kan dat dus voor veel duidelijkheid zorgen. Jijzelf weet waar jouw grenzen liggen op het gebied van voeding en deze kun je ook gemakkelijk communiceren naar de buitenwereld. Bovendien kan het zo zijn dat jouw lichaam in haar beste staat is wanneer je op deze wijze eet. Echter, vasthouden aan een voedingspatroon kan ook nadelen met zich meebrengen. Zo leg je jezelf restricties op en zal je af en toe nee moeten zeggen tegen dingen die je eigenlijk erg lekker vindt. Daarnaast kan het zo zijn dat je op den duur bepaalde voedingsstoffen gaat missen die je lichaam wel degelijk nodig heeft. Uiteraard zijn er verschillende manieren om deze tekorten tegen te gaan, maar in sommige gevallen is het ontstaan van deze tekorten niet nodig.

Ik kies wat ik wil

Goed, ik heb dus geen geloof die mij verteld wat ik wel of niet mag eten, een allergie/intolerantie waardoor ik bepaalde voeding niet kan eten of een andere reden om mij aan een voedingspatroon vast te houden. Simpel gezegd, kies ik gewoon wat ik wil. Ik heb natuurlijk wel voorkeuren voor bepaalde voedingsmiddelen of bepaalde overtuigingen, maar ik maak bewust de keuze om niet voor specifiek één ‘label’ of meerdere ‘labels’ te kiezen. Dit komt omdat ik inmiddels goed weet op welke voedingsmiddelen mijn lichaam wel of niet goed werkt en voor die mengelmoes is geen mooi naampje te verzinnen. Nee, ik geloof liever in een combinatie van verschillende patronen.

Verstandig met eetstoornis?

Deze overtuiging komt ook voort uit mijn herstel van mijn eetstoornis. Jarenlang heb ik gegeten aan de hand van eetregels die ik voor mezelf had opgesteld. Deze regels zijn voor mij niet bevorderend voor een gezonde relatie met voeding en zijn iets waar ik al lang vanaf wil (wat gelukkig steeds beter gaat). Ik word tegenwoordig duizelig van alle ‘regels’ die ik bij bepaalde voedingspatronen of diëten hoor. Dit merkte ik ook toen ik begin dit jaar voor een week vegan at. Daarnaast kan ik me er soms aan ergeren dat andere mensen deze regels niet los kunnen laten (mits dit om gezondheidsredenen gaat natuurlijk) en dat terwijl ik een paar jaar geleden net zo in elkaar zat. Tegenwoordig zie ik in dat het plakken van een ‘label’ op je manier van eten één grote restrictie kan vormen, vooral wanneer je bezig bent met het herstellen van een verstoorde relatie met voeding.

‘maar jij eet toch vegetarisch?’

Ik ben ervan overtuigd dat we ons zouden moeten focussen op hetgeen waar we ons het beste bij voelen en waar we de meeste energie van krijgen, in plaats van het plakken van een mooie naam op de manier waarop we eten. Wanneer we dit allemaal zouden doen, creëert iedereen zijn/haar eigen eetpatroon en hoeven we ons niet te verantwoorden voor de keuzes die we maken. Gewoon, omdat we zo van elkaar weten dat we gelukkig zijn met de voeding die door onze mond gaat. Op de vraag ‘maar jij eet toch vegetarisch?’, kan ik zeggen dus dat ik dat inderdaad het grootste deel van de tijd doe. Maar soms kies ik er bewust voor om een stukje kip of vis te eten. Net zoals ik graag vaker plantaardig eet, maar bijna iedere dag met gewone kwark ontbijt. En ik geloof erin dat deze keuzes meer dan prima zijn.

Ik wil je in deze blog niet vertellen hoe goed of slecht het is om je vast te houden aan een bepaalde manier van eten. Ik wil je laten inzien hoe persoonlijk voeding voor iedereen is en dat je je op basis van je eetpatroon niet per se in een hokje hoeft te stoppen, vooral wanneer dit niet nodig is. Zolang je eet waar je je goed bij voelt en je daarmee je lichaam weer energie geeft, is jouw eigen eetpatroon veel meer waard dan de label die eraan hangt.

Liefs!