Zo begon ik vegetarisch te eten

Vegetarisch eten, voor de één is het de normaalste zaak van de wereld, de ander moet er niet aan denken om zijn/haar vertrouwde stukje vlees te missen. Toch kunnen we er niet omheen draaien en zien we een groeiende vraag naar vegetarische en plantaardige producten. Een aantal jaar geleden begon deze vraag naar vleesvervangers bij mij ook te kriebelen. Maar hoe kwam dat? In deze blog vertel ik je waarom ik door de jaren heen meer vegetarisch ging eten en hoe mijn ‘dieet’ er nu uit ziet.

Op eigen houtje herstellen

Zo’n twee en een half jaar geleden was ik nog volop bezig met het herstel van mijn eetstoornis. Zoals je wellicht weet, deed ik dit toen nog op mijn eigen houtje en kwam daar geen behandeling of psycholoog aan te pas. Ik wilde op een gezonde manier herstellen en dat moest en zou ik zelf doen. Mijn avondmaaltijden bestonden zo’n 5 dagen per week uit een normaal avg’tje: aardappels, vlees en groenten. Hoewel de grootte van dit avondmaal door de jaren van mijn eetstoornis flink heeft geschommeld, had ik nooit écht moeite met het eten van zo’n normale maaltijd. Maar daar begon mijn kijk een beetje op te veranderen…

Overspoelt door de media

Deze gedachten over dat normale avg’tje veranderde door alles wat ik las en hoorde in de media. Er werd veel gesproken over het feit dat vlees veel calorieën en (verzadigde) vetten bevat. Hier had ik nog nooit bewust bij stil gestaan. Vlees eten hoorde erbij… toch? Het was iets wat je gewoon niet kon missen op je dag. Dit was bij mij thuis in ieder geval wel de normale gedachte. Maar, door de vele beweringen over het eten van vlees, ging ik nadenken, misschien iets te veel nadenken… De gehaktbal die in de pan lag, veranderde in mijn hoofd in een hoopje vet en de verse worst was geen voeding meer, maar een extra kilo die aan mijn lijf werd toegevoegd. Het lukte me maar niet om deze gedachten uit mijn hoofd te zetten en dat maakte de smaak van het vlees er niet beter op.

Veel vleesvervangers bij de Albert Heijn

Tijdens de periode dat ik deze gedachte kreeg, werkte ik nog bij de Albert Heijn. Ik was hier vakkenvuller en zag dus altijd de nieuwe producten verschijnen in de schappen. Omdat ik vaak het vlees moest bijvullen, zag ik dat het vak met vleesvervangers ook steeds uitgebreider raakte en dat er meer klanten naar deze kant van de vleesafdeling liepen. ‘Maar wat maakt die vleesvervangers dan zo speciaal?’, dacht ik. Ik besloot na mijn dienst eens goed te kijken bij het vegavak en me wat meer te verdiepen in de producten. Ik vergeleek de achterkanten van de verpakkingen en ja hoor, daar zat wel degelijk verschil in. Met mijn hart in mijn keel vroeg ik tijdens de eerst volgende keer boodschappen doen aan mijn moeder of ik eens zo’n vegaburger mocht proberen. Dat vonden mijn ouders geen probleem. Ik had geen idee wat ik moest verwachten qua smaak, maar bij de eerste hap die ik nam was ik gewoon direct verliefd. Ik vond niet alleen de smaak van de burger lekkerder, ik voelde me ook eindelijk weer fijn bij hetgeen wat ik at. In de weken die volgde nam ik iedere week braaf één pakje vleesvervanger mee om uit te proberen.

Tijd om naar buiten te kijken

Nu ik steeds vaker vegetarisch at, begon ik me af te vragen wat nou de echte redenen waren dat mensen hun stukje vlees lieten staan. Natuurlijk had ik op school en op sociale media gehoord en gelezen over het feit dat het beter voor het milieu was en wist ik dat de dieren veel leden, maar ik wilde me er zelf ook eens in verdiepen. Het werd tijd om niet naar mijn eigen angst als reden te kijken, maar naar wat er nou eigenlijk om me heen gebeurde wat mensen aanzette tot het worden van een vegetariër of veganist. Ik was verbaasd, bijna geschokt, door de feiten en cijfers die ik vond en wat je voor de aarde kon betekenen door simpelweg één keer per week je stukje vlees achter wegen te laten.

Steeds meer vegetarisch

Omdat mijn ouders zagen dat ik met meer plezier aan tafel zat én echt genoot van de hetgeen wat ik at wanneer ik vegetarisch of veganistisch at, mocht ik vaker vleesvervangers eten. Ook hadden ze gemerkt dat ik het niet alleen deed vanuit het gezondheidsaspect, maar dat ik duurzaamheid steeds belangrijk begon te vinden. Die ene verpakking per week maakte plaats voor een voorraad voor de hele week. Ik probeerde verschillende merken en varianten en ging zelfs uitdagingen aan met, bijvoorbeeld, gepaneerde en gevulde vleesvervangers.

Hoe is het tegenwoordig?

Als je me volgt op Instagram of Facebook hoef ik je vast niet te vertellen dat ik tegenwoordig heel veel vegetarisch eet. Ik kies er bewust voor om minder vlees te eten en een steentje bij te dragen aan een beter leven voor mens en dier en onze aarde te ‘redden’. Bovendien vind ik de vegetarische producten echt veel lekkerder en merk ik dat ik hierdoor meer van mijn maaltijden kan genieten. Ik schat dat ik nu voor zo’n 75-80% vegetarisch ben. Van roodvlees ben ik sowieso helemaal af. Dit eet ik alleen nog wanneer we thuis een pasta eten met gehakt, bijvoorbeeld (wat overigens ook minder is geworden sinds ik meer vega eet). De andere uitzonderingen waarbij ik nog vlees eet, zijn kip en vis. Dit, omdat ik de voordelen van deze producten te goed vind om ze niet te eten. Wel ben ik ook aanzienlijk in het eten van deze producten verminderd. De vleesvervangers zijn trouwens ook niet meer voor mij alleen, maar ik deel ze met mijn moeder! Zij kiest er ook steeds vaker voor om geen vlees te eten en samen proberen we veel nieuwe, vegetarische producten en gerechten uit. Ook in restaurants kijk ik standaard eerst naar de vegetarische en plantaardige gerechten.

Zijn die vleesvervangers dan echt gezonder?

Over de vraag of vleesvervangers nou gezond zijn of niet, wil ik nog graag een keer een blog schrijven. Maar om te voorkomen dat je straks denkt dat je met je stukje vlees hartstikke ongezond bezig bent, wil ik dit onderwerp toch kort even bespreken. Vleesvervangers zijn namelijk niet per sé gezonder. Ja, ze bevatten over het algemeen minder calorieën en vetten, maar zijn daarentegen vaak hoger in de koolhydraten. Bovendien zijn de vleesvervangers nog meer bewerkt dan het vlees wat je in de supermarkt koopt, wat betekent dat je meer suikers en zouten binnenkrijgt. Als je écht vegetarisch wilt eten om gezondheidsredenen, is het belangrijk dat je weet waar jij op wilt letten en of het dan ook zin heeft om het vlees te vervanger voor vegetarische of plantaardige varianten. Je kunt namelijk het vlees ook vervangen voor peulvruchten, noten en bonen.

Ook veganistisch?

Hoewel ik met trots kan zeggen dat ik nu voor zo’n 75% vegetarisch eet, is dit voor plantaardig eten rond de 25%. Ik vind het erg knap en goed van veganisten dat ze zo veel om mens, dier en milieu geven, maar zelf zou ik dit (op dit moment) niet kunnen. Ikzelf vind dat er in vele dierlijke producten stoffen zitten die wij als mens goed kunnen gebruiken. Hoewel je veel van deze producten al kunt vervangen voor goede plantaardige varianten, blijft dit toch altijd een beetje anders. Bovendien denk ik dat het aanhouden van een vegan dieet op dit moment voor mij nog een stap te ver is en dat ik hierdoor met nog meer ‘eetregels’ in mijn hoofd leef, wat niet goed is voor mijn herstel. Natuurlijk probeer ik wel wat dagelijkse producten te vervangen voor een plantaardige variant. Zo maak ik zelf alleen nog gebruik van plantaardige melk, eet ik af en toe sojayoghurt en probeer ik mijn broodbeleg zo veel mogelijk vegan te houden.

Lekkerder in mijn vel

Een gewoonte die dus eerst ontstond vanuit een angst, is in deze 2,5 jaar tijd uitgegroeid naar een doordachte keuze van leven. Ik ben me bewust dat ik met het laten staan van mijn stukje vlees een verschil kan maken voor onze planeet. Hierin geloof ik sterk in de invloeden van één persoon en dat alle kleine beetjes helpen. Wel kijk ik ook nog steeds vanuit het gezondheidsperspectief en kies ik af en toe nog bewust voor een stukje kip, vis of andere dierlijke producten als ei. Door deze flexibiliteit zit ik lekkerder in mijn vel en leg ik mijzelf geen strenge regels op die eventueel mijn herstel zouden kunnen verstoren. Of ik in de toekomst volledig vegetarisch wil worden, weet ik nog niet en ik heb besloten om dat maar gewoon op me af te laten komen.

En nu ben ik benieuwd naar jouw reden om (vaker) vegetarisch te eten. Wat gaf jou het duwtje in de rug om deze keuze te maken? Laat het hieronder weten!